laatste verslag: 15, 16 en 17 aug 2009: Hong Kong

15, 16 en 17 aug 2009: Hong Kong
Op zaterdag 15 augustus 2009 verhuisden we van Guangzhou naar Hong Kong. Ofschoon Hong Kong tegenwoordig bij China hoort is het nog wel een apart gebied, landje binnen China. Bij het verlaten van China was er uitgebreide paspoortcontrole. Na een boottocht van twee uur kwamen we aan in Hong Kong en ook daar weer uitgebreide paspoort- en griepcontrole. In Hong Kong is nog heelgoed te merken dat de Britten er lang de dienst hebben uitgemaakt. Ze hebben er Britse nummerplaten en rijden er ook aan de verkeerde kant van de weg, geclaxonneerd wordt er nauwelijks, er zijn smalle straten, de meeste teksten zijn ook in het Engels en men spreekt er vrij goed Engels. Er wonen in Hong Kong 7 miljoen mensen op een kluitje, op een stapel kun je beter zeggen. Er staan bijna alleen maar flatgebouwen van 30 hoog of hoger. In Nederland wonen 300 mensen op iedere vierkante kilometer, in Hong Kong 6000. Ieder gezin heeft een appartementje van 40 vierkante meter. Logisch dat ze per twee inwoners een geboortetekort hebben en per dag worden er 150 baby’s en bruiden uit China geïmporteerd, om de pensioenen veilig te stellen zei de gids.
Na de controle zijn per gereedstaande bus naar het Hotel gereden, het City Garden Hotel, met een heleboel sterren en terecht. Fijn hotel, met airco en zwembad, te midden van de hoogbouw. Wij keken vanuit het zwembad naar al die hokjes op elkaar,maar zij keken wellicht naar ons, badend in de luxe. Op het hoofdeiland is een berg met daarop een uitkijkpunt, dat heet Victoria Peak. Daar rijdt een tram heen en legt de afstand naar de top af in 8 minuten, maar wel onder een hoek van 45 graden. In de reisgids las ik dat de tram al heel lang rijdt en er nog nooit een ongeluk gebeurd is, een hele geruststelling. Met nog twee andere gezinnen wilden we voor het eten even naar de top gaan, van het uitzicht genieten en daarna wat gaan eten in de stad. We waren er vrij vlot met de metro,maar bij aankomst bleek dat we niet bepaald de enige waren dienaar boven wilden. Na ruim een uur wachten in de verzengende avondhitte zaten we eindelijk in de tram. Mooie rit en het uitzicht boven was bijzonden fraai. De skyline van Hong Kong by night, een lichtshow die indruk maakt. Prachtig, een grote kerstboom eigenlijk die stad. Maar ja, ook nu waren we niet de enigen. Dus toch maar op de bergtop een restaurantje gezocht en gevonden en toen we lekker gegeten hadden was het kwart voor elf en toen gingen we toch maar in de rij staan. We vreesden pas laat in de nacht in het hotel aan te komen door het wachten, maar tot onze verbazing zaten we binnen 20 minuten al in de tram en drie kwartier later waren we al in het hotel. Dat ging heel vlot. Ook in Hong Kong heb ik nergens en op geen moment het gevoel gehad dat ik extra op de spullen moest letten, het is er erg veilig. Geen hangjeugd, ruziezoekers, dronken lui of louche types op staat.
Zondag 16 augustus 2009 bleef Desiree in bed met een zere keel (airco was te koud ingesteld) en ik ben met Dianne en Saskia naar de beroemde kabelbaan geweest. Die is bijna 6 km lang en gaat over een aantal bergtoppen. We gingen er met metro heen en waren angstig voor lange wachtrijen, speciaal nu,want het was voorlopig de laatste dag dat de kabelbaan in bedrijf was vanwege gepland onderhoud. Maar het viel al met al nog mee. Na driekwartier wachten zaten we erin en het uitzicht was heel mooi. Na de ervaring met de luchtballon was hoogtevrees geen punt van betekenis meer, maar ik kreeg wel een paar keer de kriebels door de glazen vloerplaat waardoor je ook onder je alles goed kon zien. Aan het einde veel winkeltjes en een pad naar een enorm Boeddhabeeld van tientallen meters hoog op een berg. Daar zijn we heen geklommen en het beeld en het uitzicht was fraai. Wel gek om het hakenkruis op het beeld te zien staan,was Hitler boeddhist? Dat wist ik niet, tijd voor een nieuwe theorie en een nieuw boek. Hitler, verkoopt altijd. Om half vijf waren we weer in het hotel. Desiree ging met Dianne shoppen, is ook cultuur, en ik hield de oververmoeide Saskia rustig met chips, een goed gesprek en daarna het zwembad. ’s Avonds gingen we met de groep uit eten, het laatste avondmaal samen. Dianne en Desiree schoven wat later aan, door uitgelopen winkelzaamheden zeg maar. Ze hadden goed ingekocht. Suus hield een leuke afscheidspeech en wij hadden een gedicht en een fooi voor Suus klaar. Het was bijna gelijk oversteken. En daarna was het een kwestie van inpakken en gaan slapen.
En vandaag 7 uur opgestaan, ontbijten bij de Starbucks, maar dat was helemaal niet leuk, want de airco was stuk. Het was net een over en ik had een nieuwe ervaring in China; de staat oplopen en denken hee, lekker koel hier. Ik was alweer doorweekt en de dag moest feitelijk nog beginnen. Maar goed. Even na negen uur reden we met de bus in een uur naar het nieuwe vliegveld en om 13 uur stegen we op, op weg naar huis, waar we rond middernacht Nederlandse tijd aan hopen te komen.
En dat was onze vakantie naar China van 2009.