Naar Dali, zaterdag 8 augustus 2009

Vandaag zijn we met de bus van Lijiang naar Dali gereden. We hebben ons nog nergens onveilig gevoeld. Zelfs in de menigte op stationsof op toeristische plekken houden we zonder zorgen onze heuptas en camera losjes bij ons. Maar ja, wat wil je ook, hiet kan je voor diefstal al de doodstraf krijgen. Met een kleine vertraging vertrokken we rond kwart over negen met de bus naar Dali. Het zou drieënhalf tot vier uur rijden zijn, maar door een vertraging door een file werd het iets later. Het was een hobbelige rit door de bergen, met mooi uitzicht en naar Franse verkeersmaatstaven in de bergen gemeten een betrekkelijk veilige rit, naar Nederlandse maatstaven gemeten was het een dodemansrit. We zitten hier in Dali weer in een 5 sterren hotel, wat een verademing na het benauwde kleine hotel in Lijiang, waar de WC al snel verstopt was zonder dat er iets aan gedaan werd, waar er tot diep in de nacht veel kabaal was, de bedden er zo hard als planken waren en ik bij controle bij vertrek een condoom onder het bed vond. Getsie. Dat zal hier niet gebeuren.
We zijn om half drie,kort na het inchecken, meteen naar de binnenstad van Dali gelopen. Dali is een stadje van maar anderhalf miljoen inwoners op een hoogte van nog geen tweeduidend meter, het is hier veel minden druk en hectisch dan in Lijiang. De stad heeft een paar aardige winkelstraten waar we op een terrasje heerlijk gegeten hebben, zelfs de kinderen aten broodjes en Saskia had spaghetti. Het duurde wel ruim een uur eer iedereen wat te eten had, maar dat is niet erg als je in de schaduw gezellig aan het kletsen bent. Na de smulpartij deden de kinderen onder de toeziende en fotograferende Chinezen verstoppertje. Saskia werd weer gevraagd met een Chinees jongetje op de foto te gaan en we hebben nieuwe slippers voor Dianne gekocht (de andere waren stuk gegaan) en ik heb een vechtpet van de Rode Gardisten gekocht, niet om te dragen, maar voor thuis of om in de klas te gebruiken. Ik kocht ‘m bij een oud vrouwtje die meteen van de gelegenheid gebruik maakte om met Saskia op de foto te gaan. Ze wilde dat Saskia die pet daarbij droeg en ik vermoed dat ze nog een bewonderaar van Mao is, maar dat kon ik haar niet vragen. We waren tegen zeven uur weer in het hotel , want Desirée kreeg daar een uur durende massage van hoofd, nek, voeten en benen. Dianne en Saskia zijn met hun vriendinnetjes naar de paarden achter het hotel geweest en we gaan nu nog een kopje koffie drinken in de lobby voor we gaan slapen. Morgen op tijd op en naar het Erhaimeer en de dag daarna een heel lange busrit naar Kunming waar we naar het stenen woud gaan.
We beseffen ook goed dat we al ruim over de helft van de China reis zijn. Tja,de tijd vliegt als je plezier hebt. Volgende reis… Vietnam? India?